BESTEMMING ONBEKEND
Dromend dat ik bij de snelweg stond
reisde ik naar bestemming onbekend
Oud verdriet, misschien zonder grond
stierf simpel in dit prachtig continent
Opzij van mij hield een voertuig halt
de bestuurder bood zijn diensten aan
Daarna gleden we over ’t zwart asfalt
tot aan de grens van ‘t aardse bestaan
Vriendelijk informeerde de chauffeur
of ik de bestemming wel zeker wist
Onderwijl opende hij een achterdeur
en noodde mij in de eikenhouten kist
Nog eenmaal keek ik over ’t bestaan
zonder iets van pijn, verdriet of wrok
Heel blij kwam ik in ’t onbekend aan
maar ergens ver luidde de doodsklok
Zie ook: http://www.ansentonrijkers.nl
Schrijver: Ton Rijkers, 1 januari 2012
Geplaatst in de categorie: overlijden