Starende blikken

Naar het plafond lig ik te staren,
met in mijn hoofd de beelden van de catastrofe,
m’n gevoel is meer dan balen,
want een ramp van die orde
is teveel voor menselijk besef.

de slaap wil gewoon niet komen,
het plafond is interessant,
ik lig te waken misschien net als de ouders,
ach: een nachtje wakker, of misschien zelfs twee,
alleen daar komen die kinderen niet terug, nee.

Naar het plafond lig ik te staren,
met in mijn hoofd de beelden,
‘k wilde maar dat er andere beelden waren
dan deze, want dit geef je niemand gaarne mee.
Rust zacht!

Schrijver: An Terlouw, 12 juni 2012

an.terlouwcasema.nl

Kijken

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 8 stemmen 854