Ik ben niks meer
Ik heb niks meer
En ik ben niks meer
Fluister ik naar
De gedaante die
Zich zwijgzaam
Naast mij voortbeweegt
In een moment dat
Nu maar ook evengoed
Toen kan zijn -
Alle besef van
Wat ooit tijd -
Of ikzelf - was
Opgelost in een
Levende nevel
Die totale leegte toedekt
In vriendschap opgedragen aan Manon Munsterman
Geplaatst in de categorie: ziekte
leegte Er is nog niet op deze inzending gestemd.
611
611
Geef je reactie op deze inzending: