op slot

ik weet nog
hoe het voelde
ooit
heel lang geleden
de herinnering
begint stilaan
te vervagen...

één ding blijft
hangen,
die typische smaak
van zout in mijn keel
na het huilen,
een warm gevoel
en overal nat
op m'n wangen

dan het nasnikken,
alleen...
die laatste keer
kwam er geen einde aan

toen
heeft mijn lichaam
beslist
dat het genoeg was
alles achter
slot en grendel...

sindsdien
ben ik
iedere minuut
van de dag
hopeloos
op zoek
naar de sleutel
ik vrees dat
hij verloren is...

slot

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 834