Crescendo

Bladeren aan bomen
langzaam verkleurend
om uiteindelijk
door een zuchtje wind
te dwarrelen op de grond
Worden met een ferme haal
opgeveegd
weg

Wat rest is een kale boom
waarvan takken reiken naar het weinige licht
wachtend op wat komen gaat
Want eens
onder invloed van warmte en licht
zal het leven terugkeren
en zich zichtbaar uiten

Soms ben ik die boom
en hoewel ik niets wil laten vallen
gebeurt het toch
en verdwijnt het besef met de tijd

Wat rest zijn lege handen
en een weemoedig denken
aan vervlogen dromen

Maar van binnen ontluikt
klein, aarzelend maar niet te stuiten
nieuw gevoel
sterker
krachtiger
dieper
ik recht mijn rug
en hef mijn hoofd
als de boom naar het licht

kracht nieuw begin

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 211