Bespiegeling
Uit de gescheurde rotsen druppelt het water
Dat sprookjesachtige cirkels vormt
In het meertje dat ons spiegelend glad
Uitnodigt om die aanlokkelijke glasplaat
Aan te raken en de voeten er op te zetten
Met de belofte dat een nog geheimzinnigere wereld
Op ons wacht
Wagen we ons op die betoverende spiegel
Of raken we het ijs niet aan
Omdat onze handen zullen vast vriezen?
Pas als we met onze neuzen bovenop de spiegel staan
Zien we hoe stil en ondiep het water is.
De rotsen van de bodem hangen boven onze hoofden.
We scheuren ons los.
We keren terug naar het licht.
Geplaatst in de categorie: natuur