Hartenkreten

hartenkreet (nr. 39.127):

JE BENT...

Daar zit je, met je rug tegen de armleuning
van de bank, met opgetrokken knieën en
je blote voeten onder een los kussentje.
Je wakker worden met een beker koffie
tussen beide handen...je kijkt televisie.
De morgenkilte hangt nog in de kamer wat
te zien is aan je borsten door je nachthemd.
Niets doet ertoe, alles wat er in mijn leven
gebeurt, mij overkomt of me wordt aangedaan
is een futiliteit, een niet ter zake doende
omstandigheid zolang mijn adem zich
nog mag vermengen met de jouwe.
Ik traan van geluk, geniet in stilte van jouw
warme aanwezigheid hier én in mijn leven.
Ik zou het uit willen schreeuwen, je willen
omschrijven in een ellenlang gedicht maar..
..je bent teveel liefde om op te noemen..
..Je bent mijn vrouw..
en ik hou van je.