Als reizigers
Als reizigers die de weg afgaan vol gevaren,
Droomden ze van moed en heldendaden.
Langs het pad van gouden appelbomen
de weg verloren.
Uit het zicht geraakte korenvelden.
Het ging hen voor de wind
en ze geraakten verder in het succesvol najagen van hun hartstochten.
Toen alles in goud verandert was,
werd het kil en donker om hen heen.
De weg terug,
zij waren het spoor kwijt.
Zij hesen nog wel het zeil van hun levensdroom
maar de wind kreeg het niet meer bol.
Gestrand in een wereld die verworden was tot hun wereld.
Verloren gedacht werd het land
waar graan groeide op de akker.
De nacht gevallen, als een deken zo zwart.
De ochtend brengt de kiem aan het licht.
Kwetsbaar en teer,
als mensen die leven van een droom
Geplaatst in de categorie: wereld