Gebroken Wit
Een wit vel ligt onaangeroerd op
tafel en kijkt mij al dagenlang leeg
aan. Er is niets wat ik het vel kan
toevertrouwen of vertellen. Ik ben
leeg en daardoor is het vel leeg.
Het vel wil gebruikt worden, met
zwart. De pen is vol, maar wacht
dat die ter hand genomen wordt om
het maagdelijk wit te ontroeren met
zijn zwarte inkt-sappen.
Wat er nog ontbreekt, zijn woorden.
Ze zijn nog zonder betekenis en niet
talrijk, van een volgorde ontbreekt
nog elk spoor.
De volle prullenmand onthult een
strijd van dagelijks geploeter,
gebroken wit door geschreven zwart!
Geplaatst in de categorie: taal