Tovenaar
Het grote geluk
dat nooit meer in me stuk gaat
laat jij al die tijd
in mij bestaan, om samen te gaan.
Met blijven geloven
en met plezier en diep hopen
op liefde en herwonnen kracht: in God
en zijn altijd durende bijstand.
Op welke manier dan ook;
hij is overal in zijn aanwezigheid,
heb jij me doen leren
grote meester, maar ook
diepzinnig gegroeide tovenaar,
die het zo intens goed bedoelde
met mij, en zwaar meevoelde
en me liet proberen
voor mezelf een geheel eigen weg te beloven:
waarin een kleine, smalle
lieve tedere bloem bloeide.
Wàt jij wist en vermoedde,
sterk waardeerde; jíj was het al die tijd
die deze vlijtige leerlinge accepteerde!
Nogmaals dank je wel: priester, meester en tovenaar
van bescheidenheid en eenvoud;
jou immer heb ik vertrouwd.
... Goed geloof is onverwoestbaar! ...
Schrijver: Petra Hermans, 8 mei 2013Geplaatst in de categorie: religie