VIJF LANGE MINUTEN MET JOU
De langste vijf momenten van mijn leven
waren die waarin jij geheel niets meer zei
Mogelijk duurde het voor jou slechts even
ik wist echter ‘t eind van onze liefde nabij
Vijf minuten niets dan je ijselijk zwijgen
de koude oorlog scheen dit wel in ‘t klein
In je zwijgende woorden klonk ’t dreigen
en uit je blikken droop een tankauto azijn
Vijf lange minuten louter naar jou kijken
in de hoop dat jij die stilte beëindigen zou
Dat je mij je hand en jouw hart zou reiken
doch in plaats daarvan kreeg ik een snauw
De pijnlijkste vijf minuten uit mijn leven
waren die waarin jij zwoer mij te verlaten
Gelukkig ben jij toen toch maar gebleven
en lieten wij onze lippen zwijgend praten
... Dit gedicht heeft géén betrekking op mijn echtgenote en mij maar betreft pijnlijke herinneringen uit mijn leven.. ...
Zie ook: http://www.ansentonrijkers.nl
Schrijver: Ton Rijkers, 16 mei 2013
Geplaatst in de categorie: tijd
een verdriet, dat waarschijnlijk sluimert, zo nu
en dan.