“We are the sun” van Yes
Op vakantie maakte je een foto
van zo'n Frans, nauw straatje,
je kon nog net een man zien,
die daar naar boven liep.
Thuis schilderde je die foto na
en liet het schilderij mij na.
“Maar die man loopt weg”, had ik gezegd.
“Ja,
maar hij loopt naar het licht”, zei je.
Je liep voor me in het groen
en ik zag je in de late zon
een nauw paadje oplopen.
De stralen en de rode gloed
omzoomden je Australische hoed.
Zo nam ik een foto van je.
Toen je heenging
gebruikte ik hem voor de kaart.
“We are the sun”, zong je altijd
als je blij was.
Geplaatst in de categorie: emoties
Als zulke dingen toch waar zijn,
heb je het mooi beschreven,
Ralameimaar!