Het gesprek ( J. )
Wij hadden een stil gesprek
omdat we dat beide wilden.
Minuten en secondes kropen voorbij
in zwijgzaamheid, waardigheid ook vooral.
Ik was degene die niet meer kon lopen
en jij leerde mij weer; je leidde me!
Ik was degene, die niet meer kon zien
en je leerde me opnieuw te kijken!
Jíj liet me leven, lopen, zien:
door jouw ogen.
Wandelend samen door de dag.
Fietsen, zwemmen, sportief blijven en zijn,
zorgen dat ik ademde ... dag na dag,
nacht na nacht!
Je trok me over de brug; véle bruggen
die volgden.
Ik liet steeds meer van mezelf los,
totdat ik oploste
in ons gesprek.
In de stilte genas en heelde alle pijn
veroorzaakt door herrie, tumult, onbeschaamdheid.
Het hoogste goed: dat gaf je mij, blijf je me geven.
Ik kende de luxe om met jou om te mogen gaan.
... Onverklaarbaar waar. Ontegenzeggelijk. ...
Schrijver: Petra Hermans, 5 augustus 2013Geplaatst in de categorie: liefde
Ondanks alles blijf je in evenwicht.