gebroken wit

samengaande zonnestralen
schijnen als een laatste overblijfsel
in mijn toegeknepen ogen
en rijgt zich dan in mijn hart

de dag sluimert in
als de zoveelste dag
en nachtvleugels settelen zich
in de sluier van het sprankelende

gebroken wit van de maan
ze neemt de dagelijkse zorgen weg
in een brede hemelse lach
en in een fluistering een nieuwe start

fluistering

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 201