Verstikt door associaties
(voor Sophie Podolski (1953 - 1974))
Je keek voortdurend door een kleurrijke, maar gekmakende caleidoscoop, die zich ontpopte als een boa constrictor rondom jouw slanke nek, met dikke gordijnen van zwart haar.
Als graficus tekende je de meest vernieuwende, absurde en intrigerende denkbeelden, terwijl ze in de inrichtingen van Parijs en Brussel het tegendeel met je voor hadden, want met Haldol werd je schizofrenie genadeloos de stropdas omgedaan.
De wanhopige krijskreet werd niet opgemerkt, terwijl je tekeningen boekdelen spraken en je gedichten een horrormovie exploiteerden, zonder dat je als een Jotie T'Hooft met de dood koketteerde.
'Le pays où tout est permis', je enige bundel, maar die ruimschoots volstaat, terwijl je zelf mijlenver achterop bleef hijgen van angst en binnenvetverdriet, stormde er een tornado van associatiegeweld op jou af, bleef je nee-schuddend stokstijf staan en haakte je af,
nachtelijk Brussel met kortsluiting achterlatend.
Geplaatst in de categorie: idool
www.youtube.com/watch?v=ZV8PjHQR-LY