Verleden tijd
Over gebleven uit een andere tijd
nu bijna door een nieuwe stad omgeven
en door veel beton min of meer verdeven,
hoe lang, geeft men deze zerken nog respijt.
De dood is niet langer meer gewijd.
dit kerkhof, teken van zo'n verleden leven
dat de herinnering eraan reeds even
ver weg is, als zijn vergankelijkheid.
Hoe kort is dit alles nog maar geleden
dat het daar lag in ruime stille weiden,
misschien wel de allermooiste plaats.
De dood en haar eenzaanheid zijn verleden
men kan eigenlijk niet speken van ontwijden,
maar het blijft hoe dan ook iets delicaats.
Geplaatst in de categorie: afscheid