Zelfkant
Aan de zelfkant sta ik graag.
Op de rand van geluk en
juk van verleden.
Ik balanceer het heden
met een manke tred voort.
Mijn klein kwijnend zijn,
een hanzenpad gestippeld.
Een bouwwerk van
kruimelend zelfmedelij.
Aan de zelfkant sta ik graag,
Het houdt me op de been,
Maar waar moet ik heen?
Geplaatst in de categorie: emoties