Hartenkreten

hartenkreet (nr. 42.319):

De Dans der Duiven

Twee duiven op ons dak
trippen voorzichtig heen en weer.
Ze groeten met hoofse buigingen
of 'kopknikken' plechtig zoals een heer.

Ze toeren met opgeblazen krop
en maken zich breed.
Dan buigen ze deftig, de staart omhoog
en slepen statig hun verenkleed.

De opgedofte doffer schuift
met imponerend koeren driftig heen en weer.
Eerst linksom, dan rechtsom
rond zijn duifje op en neer

met trillende vleugels die beven.
Samen flikflooien en flapperen,
al pronkend rondjes draaien
en heftig met de vleugels wapperen.

Om voluit te kunnen snavelen en snokken
gaan ze eerst een beetje vleugeltikken
en trekkebekken, of ritmisch op en neer
zachtjes in elkaars wangen pikken.

Het duifje zakt door haar poten
en blaast zich bol en rond.
Hij riskeert een standje
en gaat heftig fladderend van de grond.
Ze joelen, zwaaiend met hun vendel,
het Alleluja van Händel.