Moederschap.
Hier sta ik dan, op de sokkel der moederschap.
In mijn linkerhand draag ik de macht van het maken.
In mijn rechterhand de kracht van het breken.
Over mijn schouders hangt de mantel der onfeilbaarheid.
Deze zware last zal er zorg voor dragen, dat ik spoedig ten onder ga.
Ogen die doordrongen zijn van rekenschap, kijken mij beschuldigend aan.
Mijn schreeuw om hulp ging meerdere malen op in vergetelheid.
En zo,..
Zo zal mijn zogenaamde onfeilbaarheid ook vergaan.
Laat de scherprechter maar komen…
Hij zal mijn verlosser zijn!
Toen mijn hart met de kracht van schuldgevoel gebroken werd
Stierf ik mijn dood immers al.
Ik ben welbeschouwd niet meer dan een sterveling…
Geplaatst in de categorie: kinderen