Wacht nog even!
"Zeg niet, dat iets
voor de laatste keer is..."
De allerlaatste keer is pas over vele, vele
miljarden jaren, oké
dan mag je zeggen:
't Was voor het laatst, jongens en meisjes,
dames en heren, het was me een groot genoegen
het was voor ons allen
voor de aller, allerlaatste keer!
Dan is het ook goed.
Niemand hoeft niets en niet meer.
Alles is geleefd, beleefd en herbeleefd.
Er zal een algehele verzadiging optreden,
immens groot, groter dan de dood.
Ieder leven, elk streven zal opgaan,
herrijzen en verrijzen in die grote roze zee.
Het volledige vredige en vervulbare Ene;
een vereniging waartegen je 'u' zegt!
Dus: wacht nog even, wacht nog even
met het aards leven zomaar op te geven.
Wacht nog, een minuut, een seconde
voordat al het leven wordt weggegeven.
Heb nog even geduld.
Als het leven je lief is.
... Dankzij mijn geloof in J. Laureijssen ...
Schrijver: Petra Hermans, 6 mei 2014Geplaatst in de categorie: liefde
Vanaf nu neem ik officieel mijn taak op mijn
schouders.
Tastbaar en duidelijk zichtbaar voor iedereen
als een evidentie, die nooit meer te ontkennen is!