In mijn elementen
Als ik niet kon voelen,
voelde ik
dwars door Al, mijn elementen heen.
Als ik niet zag
met beide ogen
kreeg ík zicht, telepathisch,
dwars door mijn hersenen heen.
Als ik niet meer kon nadenken
wist ik altijd
nog diep van binnen...
de goddelijke waarheid te wenken.
De adem kwam
als ik mijn adem losliet...
en zo zou ik daar geraken
waar God
me op aarde...
achterliet.
Hij wéét nog altijd mijn naam
me te noemen en benoemen,
Hij vergeet me niet!
... Elke seconde van mijn leven probeer ik zo goed mogelijk
te benutten. ...
Geplaatst in de categorie: individu
Ooit zal ieder mens dit weten.