Hartenkreten

hartenkreet (nr. 43.391):

chrisanthemum herinnering aan mijn moeder

Ik ben blij in mijn verdriet
je laatste wens is nu vervuld
mama, je bent er niet
maar je gedachtenis heb ik omhuld

ik heb het wel eens meer gevoeld
het witte van het niet meer zijn
als twijfel door mijn zinnen woelt
het grijze zich vertoont als pijn

maar wit is ook de som van kleuren
verdoken onder huwelijkskleed
met onverwacht heel sterke geuren
vernietiger van verzonken leed

dan gaat de zon het licht aanbidden
de kleurenkast opent zich wijd
explodeert vanuit het midden
met geel en rood en blauw bevrijd

je glijdt door jouw laatste sneeuw
zuiver wit in grijze tinten
je bijna levenseeuw
een veld van witte hyacinten

begin en einde van een leven
een lange weg afgelegd
kracht heb je ons gegeven
mijn lieve moedertje heel oprecht

deze nieuwe stilte is niet stil
is niet onwezenlijk, is niet pril
het zachte ruisen van het riet,
begeleidt jou mijmerend afscheidslied.