herfstgedichtje fopke

als de blaadjes beginnen te vallen
valt mijn hoofd stil
de herfstblues dus
ik ben duf
en rook en fiets naar de ezels met beitske
en heb geen verlet meer van niks meer
dan rust en mijn bed
paddenstoelen en kabouters mijn egel ligt te slapen onder de blaadjes
de wegen liggen er verlaten bij
en de straatlampen branden alweer
van herfst tot kerst is de tijd
en dan de winterslaap
totdat de voorjaarszon mij weer wakker maakt
en raas en tier en vlug wegfiets
en weer hevig druk wordt
maar dat is nu net achter de rug
net goed voor mijn rust
de country aan en de lamp aan
foppe is er even niet

Schrijver: foppe oostenbrug, 14 oktober 2014

foppeoosttelfort.nl

Biografie van deze schrijver

herfst

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 222