Als een hartenwens verdrinkt
Wanneer je hartenwens verdrinkt
En het lijkt of je er langzaamaan in stikt
De adem je soms ineens ontnomen wordt
En de boeien nog zo ver weg
Wanneer het zwemmen niet meer gaat
Geen enkele slag lijkt ongeslagen
Wetend ook; zó denken heeft geen zin
En toch het brein díe hartenwens niet loslaat
En, het hart al evenmin
Dan dáár ineens een sprankje licht
Nee, geen hoop, dat is niet meer
Maar het lichtje dat door anderen heen
Je dan tóch weer plots bereikt en telkens weer
Licht doet leven, leven hópen, ondanks 't zeer
Zelfs wanneer een hartenwens verdrinkt...
Geplaatst in de categorie: verdriet