The last post
Wanneer westenwind duisternis brengt
en hoop krimpen doet
broze klaprozen van rozenschijn ontdoet
verwachting fnuikt en verzengt,
schalmt de ode aan de dode
verborgen slagveld zonder morgen,
aan hen die worden geborgen
aan zhen niet weergevonden.
Geen baken, geen vuurtoren
alles gedoofd met ergens een moeder
bij wie eeuwig gemis wordt geboren.
Waar blijft haar hoeder,
is iedere vrede afgezworen?
Rust zacht mijn broeder!
Geplaatst in de categorie: afscheid