Verboden vrucht
Deze kon ik niet eten.
Het is een heel normale vrucht.
Toch had ik moeite hem te laten hangen,
Dat beaam ik met een zucht.
Ik heb ernaast gestaan,
Reikte in zijn richting met mijn hand.
En toen ik hem wilde pakken,
Heb ik mijn vingers gebrand.
Het was teleurstellend,
had ook veel te veel trek.
Hij viel niet eens vanzelf,
Dat is toch gek.
Ik weet hoe hij zou smaken.
Bitter, zoet en fijn.
En proef ik van een ander,
Dan denk ik dat het die ene had kunnen zijn.
Laatst ging ik weer terug,
Maar twijfel of hij heeft bestaan.
Er was enkel nog een tak,
en daar was helemaal niets aan.
Misschien groeit er nog eens zo één.
En dan zal het wel lukken,
om hem liefst meteen,
helemaal voor mezelf te plukken.
Geplaatst in de categorie: mystiek