STROHALM
De wind die huilde en ik deed mee
op die ene dag waarop jij mij verliet
Waarom je met mij stopte, geen idee
jij strohalm, mijn laatste grasspriet
De maan schreide en ik even droef
op ‘t moment dat ik daar wat stond
Jij, die ons verleden zomaar begroef,
staarde wat schuchter naar de grond
De nacht weende en ik even zacht
mijn wereld werd immers ingestort
Ik had jou grotere liefde toegedacht
maar van liefde gaf je steeds tekort
De duisternis huilde, heel de nacht
om het licht dat van hem verdween
Ik wachtte te lang daar ik nog dacht
dat mijn zon van jouw kant scheen
Zie ook: http://www.ansentonrijkers.nl
Schrijver: Ton Rijkers, 24 september 2015
Geplaatst in de categorie: ex-liefde