Hartenkreten

hartenkreet (nr. 46.609):

Als mijn wereld

Als mijn wereld in brand staat;
de wereld om mij heen. De bouwsels
van mijn dromen afgebroken worden
tot de laatste steen.

Als mijn wereld niet meer draait
om zijn dagelijkse zon. De duisternis
overschaduwt het licht waar het eens begon.

Als mijn wereld niet meer rond is,
maar een helling naar het ravijn.
Ik in de diepte val, en zo verlies
wat ik had kunnen zijn.

Wil dan de handen zijn, waar Atlas
mijn wereld op draagt. De draaier
van zijn torso, waaromheen mijn
hele wereld schraagt. De innerlijke
wereldbrand, de niet wortelt in
het gezond verstand, maar slechts vrede
vindt in de waterbron die het leven
zuivert onder een gouden zon.

Als mijn wereld niet meer belicht
de wereld van voorheen. De mensen
op mijn aardbol zich verbergen
achter hun muur van steen.

Als mijn wereld uit het zicht is.
De ogen luiken in mijn gezicht.
De duisternis mijn doel is, het licht
bezweken is onder zijn gewicht.

als mijn wereld hunkert naar wat
nog te ontdekken valt. De weemoed
naar wat toekomt door het verleden
wordt vergald.

Wil dan het tegenlicht zijn
waar ik om vraag. Het hemellicht
zijn waarom mijn wereld schraagt.
Het venster op het wereldbeeld;
de verspieder in mijn hand;
Tot een uittocht in de eeuwigheid,
samen naar het beloofde land.