denken
jij die nooit aankwam.
Je zou nooit arriveren in mijn armen, geliefden die verloren waren van de start.
ik weet zelfs niet welk lied je plezier doet
ik heb het op gegeven te proberen ,
al die immense gedachten hoe ver hoe diep het landschap was
steden torens bruggen en het prachtige land dat we eens waren ,
een open raam in een landhuis, waar je bijna in stapte bewust om mij te ontmoeten .
straten die ik veranderde, eens had je er juist door gewandeld
en soms waren de spiegels duizelig van je aanwezigheid
wie weet, misschien echoot de zelfde vogel door beiden van ons
gisteren gescheiden in het duister van de avond
Inzender: asseloos, 2 juni 2016
Geplaatst in de categorie: algemeen