Hartenkreten

hartenkreet (nr. 47.933):

Hemelbed

Zeg nacht, is er iets misgegaan
want vele jaren heb ik diepe rust bij jou gevonden
je bed gevuld met wol en donzen veren,
warmte wiegde mij in slaap.

Ik droomde vele dromen daar
die ik mij graag liet overkomen
het was je toegift om de dag weer aan te gaan
en 's avonds weer te komen.

Vannacht geschrokken opgestaan
een klamme onrust had mij aangegrepen
je donkerblauw, het leunde
onverwachts zo zwaar op mij
en 't violet, verdwenen.

Ik hoorde mensen luidkeels roepen
anderen, die zongen luid;
de duisternis en bitterheid,
het zal zodra verdwijnen.

Zo wachtte ik met allen
op 't krieken van de dageraad
de eerste sparteling van vissen in de vijver
als blinde is de rust aan mij voorbij gegaan.

Nacht, als ik straks te rusten ga, kom dan
als oude vriend die ik vertrouwde
vertrouwen hebben in jou nacht
het is gelijk een loflied voor de dag
ik kan niet zonder beiden.