Hartenkreten

hartenkreet (nr. 48.083):

Mistige Allerzielen

Een mistige Allerzielen
gehuld in treurnis en tranen
zoeken wij verwante namen
van hen die ons nog bezielen

zij die ons zijn voorgegaan
hun afdruk hebben nagelaten
liggen onder een steen begraven
waar wij nu biddend voor staan

een steen die mossig begroeid
tussen ‘n gazon dat pas gemaaid
met rosse herfstbladeren verfraaid
hegjes die kort en keurig gesnoeid

ik leg er ‘n boeketje chrysanten neer
laat een kaars voor hun foto branden
krijg het ijzig koud aan mijn handen
en beloof : ‘k wacht niet zolang meer…

’ s avonds denk ik nog eens aan hen
in de stilte van mijn avondgebeden
hoe vlug de jaren toch zijn vergleden
en dan hoor ik Zijn liefkozende stem…