Hartenkreten

hartenkreet (nr. 48.330):

Kerksnoep

Tijdens de preek in een kerkdienst
zogen we op witte pepermuntjes,
als je er op kauwde gaf moeder
je een por, kreeg je een giechelbui,
dan gaf moeder jou een boze blik
en een venijnige knijp in de bovenarm.

Het was de kunst om de Kingetjes
flinterdun op je tong uiteen te
laten smelten. Of als ze heel scherp
waren met de rand in je tong te
drukken als een masochistische sensatie.

Dropmentos kon nog net, maar Engelse
drop, winegums en Zeeuwse babbelaars
waren gek genoeg ongepast, laat staan
dropveters, spekkies, schuimblokken
en zure Napoléonbollen.

De dominee (vaak mijn vader) had helemaal
niets te snoepen, die moest het doen met
een glas kraanwater, al zou een glas
wijn of bier niet misstaan in een
stampvolle kerk met braafzuigende,
stilzwijgende pruilmonden.