Cyclus voor Salome
I. Nog niet
al wordt het avond
ga niet weg
laat bladeren verdorren
rood goud is in je haar verweven
dat ik streel tot aan je ingevallen lendenen
de nacht kan je nog niet verzwelgen
want de flonkerendste sterren zijn je ogen
toe, ga niet weg
je maakt je mooi
je blijft
II. Koestering
niet de seconden tellen tot ze lijdt
haar zorgeloosheid delen
haar met mijn ogen zeggen dat ik van haar houd
het mooie heden niet vergiftigen met vrees
haar koesteren met handen en met lippen
de weken koesteren voor ik haar overgeef
III. Feiten en veronderstellingen
enerzijds drie tastbare gezwellen
en zichtbare vermagering
bevestigd door de weegschaal
anderzijds haar frisse blik
de snelle tred
het sierlijk springen
de arts die zegt dat zij niet weet hoe lang het duurt
de bioloog in de gedaante van een medicijnman
wiens formule nagalmt in mijn hoofd
goedaardigheid
de mens die wikt
en God beschikt
de poes ligt spinnend voor de kachel
IV. Besluiteloosheid
wanneer moet ik het vonnis vellen?
als ik haar van het bed moet dragen?
de smeekbede in haar vermoeide blik
staat in een taal met onbegrijpelijke tekens
wanneer moet ik mijn liefje laten doden?
ze ligt nu zo ontspannen
vijand die een vriend kan zijn
hou je zeis nog even bij je
V. Piano
nee, ik speel niet meer piano
de zachtste, zoetste klanken
bewaar ik tot je bent verast
sluip de huiskamer niet uit
blijf bij me tot het niet meer kan
laat mij je strelen met mijn ogen en mijn vingers
de toetsen raak ik wel weer aan
voor zachte, zoete klanken
en uitgeschreeuwd verdriet
als jij er niet meer bent
VI. Dokter dood
haar kermen in de nacht
de dienstdoend arts die liever maft
het klagen klinkt steeds luider
totdat de dood een wiegeliedje zingt
... sterven van een poes ...
Schrijver: Serval, 25 december 2016Geplaatst in de categorie: overlijden