Turend over de oceaan
Daar zit ze dan, gans alleen
niemand, nog geen zeemeeuw om haar heen
'k vraag me af, of bij de oceaan
ook zeemeeuwen hun slagje slaan?
Daar zit ze, in gepeins verzonken
golven komen rap naderbij,
da's niet zo vreemd want nog even
en 't is toch echt: hoogtij.
Daar zit ze, krijgt natte voeten
golven maken haar benen nat
ze lijkt 't niet te merken
is met haar gedachten, verder dan dat.
Daar zit ze, tot opeens een man haar roept
kom nou meis, je wordt drijfnat
ze schrikt op, peinzen verdwijnt op slag
op haar gezicht een brede lach.
Ik kom!
... Fictief ...
Schrijver: An Terlouw, 7 januari 2017
casema.nlGeplaatst in de categorie: emoties
Strand 3.0 met 3 stemmen 
176
176
Geef je reactie op deze inzending:
Een mooie beeldspraak van het meisje, dat wacht bij de grote levenszee, tenslotte iemand hoort, die naar haar verlangt. En wederzijds!