#gameover
De bom slaat in.
De scherven, roodgloeiend, branden door mijn huid.
Doorklieven mijn botten.
Ik voel geen pijn.
Geen zenuw wordt geraakt of wel?
Ben ik voortijdig lamgeslagen?
Werd bevestigd wat ik eigenlijk al wist?
Was de rook er eerder dan de inslag?
De rook, de rook die verdampend werkt.
Als alcohol of drugs, die je laten functioneren in een schijnwerkelijkheid.
Een creatie van schimmen in je brein, een plek van valse rust.
Achter mij slaan de scherven in de muur.
Met als bagage een klein stukje van mijn creatie op elk van hen.
De klap komt.
De roodgloeiende paddenstoel zuigt in zijn vacuüm de schijnwerkelijkheid op.
En daar sta ik dan, naakt in de wereld.
Klaar om opnieuw te beginnen.
Geplaatst in de categorie: emoties