randgeval
aan de rand van meer en land
wacht het wrakhout op vergaan
loopt het spoor van slijt en slag
langs de richels en de knoesten
en door holtes in de binnenwand
op de rand van droog en nat
ontmoette ik op ronde schors
een man met uitgesleten zwart gelaat
een vrouw met in ’t gezicht een gat
te zaam een zware strijd gehad
naast de rand van uitgeholde ogen
lopen verslagen tranen vol en zwaar
in de uitgesleten golven der natuur
zal in de spleten een gewonnen lach
hun ruwe rechtopstaande lijven drogen
met de rand van schelp en schaal
sneden zij zich in ’t verminkt gelaat,
door voortdurend open gaan en dicht
in donker liggen en in licht gaan staan
vertellen deze relicten hun verhaal
... uit: knikkeren met een kogel. foto: jo polak ...
Schrijver: willem jacobsInzender: melis van den hoek, 8 februari 2017
Geplaatst in de categorie: natuur