inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 49.004):

Verbijsterd

Niet te geloven, dat je zonder dat ik het wist
zo nabij was en toch niet de moeite hebt genomen
om mij op enigerlei wijze gerust te stellen.

Ik dacht, misschien zit er nog een kaartje van
jou in mijn postbox, maar nee, de leegte staarde
mij aan, zoals de leegte mij iedere seconde aan
blijft staren alsof ik er niet meer toe doe.

Je denkt misschien dat ik makkelijk inwisselbaar
ben, maar ooit zul je het tegendeel ervaren en
zul je al onze mooie momenten koesteren als
heilige relikwieën. Dat is wat ik doe.

Je bent verblind en volhardend negatief over het
warme nest, waar je opgroeide, terwijl ik er alles
aan deed om het jou naar jouw zin te maken, mijzelf
vaak volop wegcijferend. Ik haalde werkelijk al mijn
creatieve vermogens uit de kast.

Nu moet ik wel mijn pijn verdringen en niet te lang
naar sushi en geitenkaasopwarmertjes kijken, want
mijn wonden onzinnig openrijten, werkt averechts
en te lang naar jouw foto's kijken doodt me.

De beeltenissen, herinneringen en onzekere hoop
zijn fata morgana's en maya, zolang jij niet
daadwerkelijk met je wegvliegvleugels ook een
weg terug weet te vinden om deze wrede pesterij

een halt toe te roepen.

Schrijver: Joanan Rutgers, 23 maart 2017


Geplaatst in de categorie: verdriet

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 199

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)