Hartenkreten

hartenkreet (nr. 49.046):

Weerspiegeling van de nacht

De reflectie van de ochtendzon, diep rood en wazig,
stuitert over het gitzwarte water.
De ontnuchterende koude bries steekt als naalden op mijn huid.

Hiaten van de nacht verschijnen.

Plaatsvervangende schaamte weerkaatst in vreemde ogen van een bekend gelaat.
De fronzen van afgunst, trekken diepen groeven in mijn gezicht.
Het optekenen van nieuwe "slechte" herinneringen etsen rimpels in mijn huid.
Geven mijn uiterlijk een valse uitstraling van een krachtig karakter.
Getuige iemand die zonder vrees en twijfel schaamteloos door het leven walst.

Net als een ieder ander "zonder geheimen"