Primavera
Blij wezend om doorstaand verdriet
Heftig oplaaiende lentebries vlammend in het verschiet.
Chanson zo ademloos indringend prangend verlangen naar
Me nimmer beloofde zaakjes werden blij tevreden erg waar.
Tuindeur wijd open, vlinder net ontloken dikke min
Verse bloesem erg veel belovend me zo naar de zin.
Sterren doorprikken zwarte hemelen zwevend ook dromend
Kriebeltjes juichen om wat toch nog mocht onluiken niets schromend.
Adem stokt.
... lentebries ...
Schrijver: kristine wauters, 31 maart 2017Geplaatst in de categorie: bedankt