Dagje moeder
Met de trein naar Assen en met bloemen
aanbellend bij mijn moeder's woning, waar
de koffie en gebak (supervlaai) al klaar
staat voor consumptie.
Mijn vader ontbreekt al drie jaar, maar
zijn stoel staat gelukkig nog op dezelfde
plek, waar ik hem nog steeds levendig in
zie zitten.
Het gemis en het verdriet blijft, zegt mijn
moeder wijs en ik zie hoe zij kromgegroeid
een overdaad aan lekkernijen presenteert.
De diverse klokken slaan diepdoordringend
tot mij door, omdat ik ze als kind ook heb
gekend en mijn vader er in door klinkt.
Één klok stopt zelfs abrupt en ik denk direct
aan die dag, waarop mijn vader het wel
welletjes vond.
Later in de binnenstad ruik ik op straat de
kruidige geuren van gebraden kippen, maar
mijn moeder trakteert me opnieuw op een
heerlijk maal in het dinercafé De Jonge,
verse asperges met verrukkelijke ham en
patatten, die nergens lekkerder zijn.
Jaren daarvoor zaten we daar ook te smullen,
toen nog samen met mijn dierbare vader, die
helaas, helaas, helaas bij een dagje moeder
niet meer aanwezig is.
Geplaatst in de categorie: ouders
Dank dat ik mag leren trouwens.