Ver

Ik stond aan de kust
En kuste de wind
Streelde de golven
Met mijn ogen

Zout water prikte
In mijn open wonden
Schelpjes staken
In mijn blaren

In de verte zag ik
Een schip varen
En ik voelde me
Ver weg

Wolken trokken weg
En mijn adem steeg
Er bovenuit
Een zucht ontsnapte

Ook vissen
Bubbelen hun adem
Tot boven het
Oppervlakte uit

Voor elke
Verloren adem
Komt een nieuwe
In de plaats

Tot ze op zijn.

Zee Adem

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 75