Hartenkreten

hartenkreet (nr. 50.013):

Afscheid

Ik zie jouw zetel staan
beelden komen en gaan
Het lijkt alsof je
Kan verschijnen
Maar dan weet ik
Neen…
En voel ik alle hoop verdwijnen

Hoop
Om jou nog even te kunnen zien
Al was het maar voor even
En stevig te omhelzen misschien

We zouden lang praten,
Dat weet ik zo
We namen écht afscheid
Dan kon ik je loslaten

En had ik geen spijt
Dat ik er niet was
Op het moment dat je ging
Om jouw hand te nemen
Je te troosten
Dat is een minder pijnlijke herinnering

Ik zit nu in jouw zetel
De zetel waarin jij altijd zat
Ik wil hier uren zitten
Snap je dat?
Zo ben ik toch nog bij jou
En zit ik even niet in de kou…

... Rouw ...

Schrijver: Ingrid Schmitz, 23 september 2017

Ingrid.schmitz1

telenet.be

Geplaatst in de categorie: overlijden

Afscheid

2.0 met 3 stemmen

735

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: Alexander Peters
Datum:: 29 september 2017; Mooi hoor

Naam:: Han Messie
Datum:: 24 september 2017
Email:: hmessielive.nl; Een voorwerp, dat het gemis en verlies enigszins kan verzachten: droevige en zachte herinnering.

Naam:: Greta Casier
Datum:: 24 september 2017; Mooie herinneringen aan een geliefd iemand blijven altijd kostbaar; ook al zijn die soms voor ons oog verdwenen.Ontroerend geschreven Ingrid!

Geef je reactie op deze inzending: