Verdrinken in een meer van gedachten

Oppervlakkige sprieten bederven mijn uitzicht terwijl ik zoek naar diepgewortelde strohalmen.

Aan de rand van het meer zit jij. Stevig geaard. Je ziet mij niet verdrinken.

Ik roep maar je hoort me niet. Hoe kan ik je bereiken?
Vechten tegen de stroom die maar blijft komen.

In de verte zie ik jou silhouette, ik laat je los, drijvend en zinkend, ik voel geen pijn en ben vrij.

Ik accepteer dat ik verdronken ben. Het is mooi en stil in mijn hoofd.

Ik ben alleen, zoals altijd.

Schrijver: Nat, 11 december 2018

n.snoeijenlive.com

Eenzaamheid Emoties Gedachten

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 226