Hartenkreten

hartenkreet (nr. 51.803):

Vergeten

Mijn oude klasgenoten, hoe heetten ze ook alweer?
Ik heb ze niet onthouden, de namen van weleer.
Dat roodharig meisje, die met haar manke been.
Oh ja, die oud collega door de drank ver heen
en die blondine met mannen bij de vleet
Ik mag een biet zijn als ik hun naam nog weet.

De tijd heeft in mijn hersens aan cellen zitten knagen
Het geheugen is vaak weerbarstig en gaat haar eigen gang.
Maar dan opeens komt er toch weer een naam opdagen
Dementia praecox ben ik bang.

Schrijver: Ingrid van Belkom, 29 maart 2019