DIE BLINDE MUUR
deze blinde muur
zag mannen in hun laatste uur
heeft schreeuwen horen schallen
hoorde het onafwendbare bevel
VUUR!
hoorde harde knallen
die laatste droeve snik
voelde mannen tegen zich aan
en voorover vallen
niemand geeft nog een kik
ziet zielen zwevend uit lichamen
naar hun ‘thuisland’ gaan
nu voelt hij de namen
die ze in z’n stenen krassen
of een hartje doorboort met pijl
waar eens bloed lag in plassen
liggen nu restanten van jong geil
ik weet wat hier is gebeurd
menig hart gebroken en verscheurd
geschiedenissen vervagen
bedekken elkaar in meerdere lagen
ik ben een blinde muur die misschien
veel meer heeft gehoord gezien
dan u zich voor kunt stellen
mijn kogelgaten van geleden pijn
getuigen dat er vele slachtoffers zijn
hopelijk luistert u en mag ik het blijven vertellen
... had dit gedicht rond de mei herdenkingen willen opsturen, maar ja dan is deze site waarschijnlijk gestopt dus dan nu maar. ...
Schrijver: catrinusInzender: C.A. de Boer, 4 februari 2020
Geplaatst in de categorie: oorlog