Hellend vlak
Een jaar geleden zag je uit naar woorden
die je opwaarts konden beuren
ruimschoots werden zij met je gedeeld
je lachte weer, je tanden bloot
gelijk de zon doet na het duister
stralen van vreugde over wat herwonnen was
het voelde als een warme deken
maar ging teloor in zeven weken
de zware dagen keerden weer
opnieuw de vraag; hoe je te helpen
laat toch iemand toe tot in je diepste wezen
wat blijft er toch verborgen,
is het mens zijn, die verslijt aan 't leven
waarbij de redelijkheid, ook stap voor stap verdwijnt?
Zie ook: http://evertdeboerkunstschilder.nl
Schrijver: Evert de Boer
15 mei 2020
Geplaatst in de categorie: psychologie