Geur glipt weg
Die frisse vertrouwde geur van bergamot, sinaasappelbloesem,...
Hij glipt bijna weg tussen zijn vingers.
Paniek maakt zich meester van zijn lichaam.
Hij rent naar het schuurtje en versleept het hout voor de kachel naar binnen.
Timmeren als een bezetene.
De ramen timmert hij dicht.
Geen kier blijft onbedekt.
De voordeur, de achterdeur. Dicht.
Drijfnat, het zweet parelt van zijn voorhoofd.
Schaafplekken. Bloeddruppels.
Hij voelt alleen nog maar de adrenaline en het desolate kille landschap in zijn hart.
Hij verloor zijn geliefde zielsverwant.
Haar vertrouwde geur deint langzaam weg uit het huis. Hun huis.
Er mag geen vleugje aroma ontsnappen. Niemand of niks mag dit heiligdom nog betreden en bezoedelen.
Hij stopt met timmeren.
Hij gaat naar boven, trekt de kleerkast open en valt in een diepe slaap tussen haar kleren.
21 juni 2020
Geplaatst in de categorie: overlijden