WIT
het zal me wit
voor de ogen worden
stilletjes worden
we toegedekt
zorgen pas voor morgen
voor de kou ons toegezegd
herinneringen breken open
ik zie me sneeuwballen gooien
met een sleetje lopen
pa op het pad
de as rondstrooien
want het was glad
het weer vullen van
de kit met kolen
een dikke sjaal
handschoenen verbonden
door een touw
muts een winterjas
en even gaan we weer beleven
wat vroeger winterkou
en een echte winter was
handjes warmen aan de kleine Etna
en mam had snert gemaakt met worst
en 's avonds warme chocola
zo doorstonden we toen
de strengste vorst
Inzender: C.A. de Boerc, 5 februari 2021
Geplaatst in de categorie: actualiteit