Hartenkreten

hartenkreet (nr. 54.307):

Wandelen met oom van 92; genieten

Zijn gezicht was wat ingevallen
Hij zag er wat schrander uit
Hij ging er al weer op uit
Elke dag een lange wandeling

Ik belde om te wandelen
Hij zei direct ja
We liepen bijna 10 kilometer
Door het prachtige Gooise buitengebied

Ik had mijn hond Mika meegenomen
Die was niet om te houwen
En daarom om zo van te houwen
Het leidde hem af van het verdriet

Zijn vrouw was nu 2 jaar dood
Hij redde zich wel
Maar het gemis bleef
Hij vertelde het me honderduit

Hoe ze samen wandelden
Later achter haar rolstoel
Hoe ze vast kwamen te zitten
Maar vooral hoe ze genoten

Van de zo groene omgeving
Van bos, akkers en tuinen
Van vergezichten en de wolken
En de zon die zo verwarmde

De corona hield hem niet binnen
Maar de sneeuw en vrieskou wel
Toen 8 dagen niet buiten geweest
Nu voelde buiten als een beetje feest

Ik ging, corona-proef, niet mee naar binnen
Voor thee met koek, kaak en chocolaatjes
Hij zwaaide me uitbundig blijmoedig uit
En zette de ontvangen rode en gele tulpen

In een hele, hele mooie glazen vaas
Een vaas die zij ook zo vaak gebruikte
Hij zou gaan genieten van die bloemenpracht
Want wat kon zij dat ook: genieten!

... Gisteren liep en sprak ik met hem, een bewonderenswaardige man, die er wat van maakt ook al draagt hij dagelijks het verdriet mee van zijn overleden geliefde, zijn vrouw! ...

Zie ook: http://www.janjacobkrediet.nl

Schrijver: Jan Jacob Krediet, 27 februari 2021