In ‘t nachtelijk uur
Nog niet geheel bekomen van wat de
dag mij bracht drijft mijn
pijnen en tranen
mij naar ‘t venster in ‘t nachtelijk uur
de stilte, de ruimte, de treurige maan
rondom bloesem bomen
een haan op de kerktoren
als teken van onvolmaaktheid
en saamhorigheid
het lijden en verdriet van de ander
in ‘t menselijk bestaan
en toch bij ‘t ontwaken
dat niet uit te leggen vredig blije gevoel
diep van binnen
in mijn ziel dat altijd
sluimerend aanwezig is
alsof de vreugde van ‘t Woord
diep in mijn ziel staat geschreven
waarvan ik de oerkracht heb gevoeld
en mag leven door alle smaad
verdriet en vervolging heen
er niet aan ten onder ga
Zie ook: https://www.freeartandbeauty.exto.nl
Schrijver: eliZe Augustinus, 20 juni 2021
Geplaatst in de categorie: liefde